Alexander Badoyan

Men Aleksandrman, asli Samtshe-Javaxetilikman, inklyuziv va to‘siqsiz "Sweet heart" qahvaxonasining bosh-qandolatchisiman.Bizning qahvaxonamizni boshqalardan ajratib turadigan jihati shundaki, bizning asosiy maqsadimiz — nogironligi bo‘lgan shaxslarni o‘qitish va ish bilan ta’minlashga ko‘maklashishdir. "Qandolatchilikdagi eng zo‘r narsa — bu yerda tanlovning kengligi va imkoniyatlarning ko‘pligi.Desert tayyorlayotganda, unga butun qalbingizni bag‘ishlashingiz kerak va u albatta, mazali chiqadi, buning ustiga, duxovka taymerini yoqishni unutmang!"

Alexander Ugrekhelidze

"Oshpazlik men uchun millati bo‘lmagan yagona muloqot tilidir. Oshpazlik men uchun oz'im qanday xohlasam shunday bo'la oladigan san’atdir.Men Aleksandr Ugrexelidze bo‘laman, o‘z dastxatimga egaman va mavjud uyg‘unlik hamda tartibni buzmaslik uchun hamma narsaga nostandart nogoh bilan qarash kerak, deb hisoblayman. Men bolaligimdan oshpazlik haqida orzu qilmaganman, bu ilhom parisi kabi o‘z-o‘zidan paydo bo‘ldi va bugun men qo‘yishim mumkin bo‘lgan eng to‘g‘ri qadam — bugungi kunda oshpaz bo‘lib, o‘sishda, o‘rganishda va rivojlanishda davom etayotganim deb hisoblayman... Men uchun ilhom manbai kundalik hayotim va rivojlanishga bo‘lgan kundalik taraddudga bo'lgan istagimdir, men uchun bu chegaralar yoki bu chegaralarga kiritilgan konservativ tafakkur yo‘q. Mening nostandart yondashuvim va hech kimga o'hshamaydigan qarashlarim menga natija beradigan konsepsiyani yaratishga yordam beradi va bu natija albatta muvaffaqiyatli bo‘ladi. Men kelajakka ishonaman va natijasiz kurash bo‘lmasligiga ishonaman..."

Alexandre Baindurashvili

"Men Msxeta tumanidagi Muxrani qishlog‘idadunyoga kelganman, shu yerda maktabni tugatganman. 2006-yilda Gruziya Milliy universitetida, 2009-yildan Tbilisi diniy seminariyasida o‘qishni davom ettirdim.2017-yildan boshlab do‘stlarimning qistovi bilan pazandachilikni chuqur o‘rganishni boshladim, GMP kompaniyasida ilk bora yangi kasb bo‘yicha ishlay boshladim, keyin esa aytib o‘tirishga arzimaydigan kichik ish faoliyatim hikoyalari ham bo'lgan.Ukrainadagi so‘nggi ishim — Kiyev shahridagi eng muvaffaqiyatli gruzin loyihasida ishtirok etganimni hayotimdagi eng katta yutug‘im deb hisoblayman, u yerda deyarli to‘rt yil davomida "Shoti" restoranining bosh oshpazi bo‘lib ishladim. Urush boshlanganda vaqtincha Vatanga qaytishimga to‘g‘ri keldi. Hozir onam bilan birgalikda tajribalar o‘tkazmoqdaman, bugun taqdim etilayotgan taom ham shu tajribaning natijasi. Muhraniga tashrif buyurgan Borjomi gastronomik gidga rahmat." — Aleksandr Baindurashvili, bosh oshpaz.

Elena

Men Elenaman. Men betakror deb biladigan shahar maftunkor va serquyosh Batumidan.Orzularga berilmaydigan bolalar yo‘q, men ham bundan mustasno emasman. Aynan 13 yoshimda men oshxonadagi shovqin-suronga juda qiziqqanimni angladim, o‘shanda tengdoshlarim hovlida o‘ynashga ishtiyoqmand edilar.Ha, oshpazlik san’ati — aynan shu mening orzuim edi, taomlarni ham ta’m jihatidan, ham vizual jihatdan yaxshi o‘zlashtirish va takomillashtirish.Axir, bilim yaxshi uy bekasi hayotidagi muhim tafsilotlardan biridir. Hatto bu mashg‘ulotimni kasbga aylantirmoqchi ham bo‘ldim, ammo, afsuski, ota-onam menga boshqa kasbni maslahat berishdi. Masalan, stomatologiya, bu mening orzuim emas edi, lekin shunday bo‘ldiki, men biznes-iqtisod yo‘nalishiga topshirdim. Bugungi kunda men yetarlicha muvaffaqiyatli ITERS raqamli agentligi direktori lavozimida ishlayapman. Ishimni juda yaxshi ko‘raman.Shunga qaramay, har doim pazandachilik blogini yaratishni xohlaganman, ammo o‘z imkoniyatlarimga ishonmagaman. Akam va do‘stlarim meni har doim qo‘llab-quvvatlab, oshpazligimni ommalashtirishim va retseptlarimni ulashishim kerakligiga ishontirishdi.Haqiqatan ham 2 yil oldin blog ochganman. Bunga shunchalik sho‘ng‘ib ketdimki, ongli ravishda ishdan erta qaytib, mazali taom tayyorlash, suratga tushish va obunachilarimga yangi retseptni ulashish niyatida edim.Ular naqadar motivatsiyani oshirishi va meni kuch-quvvat bilan to‘ldirishini tasavvur ham qila olmaysiz. Ularning qo‘llab-quvvatlashi va baholashi men uchun eng katta sovg‘a.Bu noodatiy retsept bilan bo‘lishishga qaror qildim, chunki Ajariyada paxlavani juda yaxshi ko‘rishadi va tez-tez tayyorlashadi. Men ikkita juda mazali shirinlikni birlashtirdim.

Elene Amiridze

"Men taomshunoslik va sayohatlarning ashaddiy ishqiboziman, sayohatlarimning aksariyati yangi taomlarni kashf etish va ularni tatib ko‘rishga qaratilgan.Hammasi autentik italyan oshxonasi ustunlik qiladigan Italiyadagi Ravello qishlog‘idan boshlandi. Men shu yerlik ayol (havaskor oshpaz) bilan tanishdim, u menga autentik taomlar tayyorlash sirini ochib berdi.Bir necha oyni shu yerda o'tkazdim, shundan so‘ng Corner by the river guruhiga qo‘shilishga qaror qildim.Men va Corner asoschisi Leyla — gruzin oshxonasining ham autentik, ham konseptual taomlarini o‘z ichiga olgan mutlaqo yangi taomnomani yaratdik #foodconcept." — Elene Amiridze, "Corner" sifatida brend-shef.

Elene Kakabadze

Men Yelena Kakabadzeman, sizga boshlang‘ich oshpazdan hozirgi bosh oshpaz lavozimigacha bo‘lgan ajoyib yo‘l haqida so‘zlab beraman. Ushbu tarjimai hol meni oshpazlik san’atining cho‘qqisiga olib chiqqan oshpazlik san’atiga bo‘lgan sadoqat va so‘nmas muhabbat haqida hikoya qiladi.Bolaligimda oshxonadan olgan taassurotlarimni — menda pazandachilikka muhabbat uyg‘otgan ajoyib islar, tovushlar va ta’mlarni eslayman. Bugungi taom ham mening bolaligimdan, meni gurman sifatida shakllanishimga katta hissa qo‘shgan buvimga bag‘ishlangan. Buvimning pazandalik san’atidan ilhomlangan nostalgik pazandalik ijodi, uning har bir bo‘lagi tuganmas iliqlik va mehr bilan sug‘orilgan tarixini hikoya qiladi.Mening dastlabki qadamlarim — bu mening ko‘nikmalarimni shakllantirgan uzoq soatlik ish, kuchli bosim va bebaho saboqlar bo‘lib, ularning katta qismi Tekuna Gacheladzega tegishli. Aynan u mening bugungi kungacha oshxonada amal qiladigan pazandalik qadriyatlarim, tamoyillarim va falsafamga asos soldi.Bilasizmi, hech bir yo‘l muvaffaqiyatsizliklarsiz, umidsizliklarsiz va adashishlarsiz o‘tmaydi, lekin bunday paytlarda men doimo arzirli g‘alabalar va oshpazlik san’atiga bo‘lgan muhabbatimni kuchaytirgan lahzalar haqida o‘ylayman. Tarjimayi holimni yakunlar ekanman, butun oshpazlik yo‘lim davomida meni qo‘llab-quvvatlagan ustozlarim, hamkasblarim va yaqinlarimga minnatdorchilik bildiraman.Va men o‘quvchilaringizni men kabi kuchli istak va qat’iyat bilan o‘z sayohatlariga otlanishga chin dildan chaqiraman."Dastlabki qadamlardan ijrochi bosh oshpazgacha: mening oshpazlik sayohatim" — bu oshpazlik san’ati bayrami, doimiy mukammallikka intilish va o‘chmas taassurot qoldiradigan ta’mlarni yaratish zavqi.

Evelina Shaginova

Mening ismim Evelina Shaginova. Kasbim ingliz tili o‘qituvchisi. Hozirda Gruziyaning Karitas shahrida ijtimoiy qahvaxona koordinatori bo‘lib ishlayman. Onam meni pazandachilikka mehr qo‘yishga majbur qildi. 10 yoshimda o‘zim olma pyuresi, beze va meringa qo‘shilgan kichik tartlar pishirdim. "MasterShef"da o‘g‘lim juda iltimos qilgani uchun qatnashdim. Men ko‘plab qiziqarli odamlarni uchratdim va ajoyib tajriba orttirdim, bu hayotimdagi hayajonli sarguzasht bo‘ldi. Oshpazlik — men uchun xobbi, o'zim fud-fotografiyaga qiziqaman.

Francesco Manalo

Bosh oshpaz Franchesko Manalo asli Nyu-Yorklik. U PerSe, FrenchLaundry va Le Bernardin kabi uch yulduzli Mishlen restoranlarida ishlagan. U, shuningdek, Robert de Niro va Jonni Depp kabi yulduzlarning shaxsiy bosh-oshpazi bo‘lib ham ishlagan.Franchesko b

Gaga Vardanidze

"Oshpazlik sohasiga 16 yoshimda qiziqib qoldim. Deyarli shu zahoti ushbu sohada kasb egallashga qaror qildim va Oshpazlik Akademiyasiga o‘qishga kirdim. Diplomni olgach, amaliyot o‘tash uchun Turkiyaga jo'nab ketdim.Birinchi jiddiy ishim "Zala" restoranining bosh-oshpazi lavozimi bo‘lib, u yerda ochilganimdan beri ikki yil davomida ishlaganman. So'ngra, Ispaniyada amaliyot o‘tkazdim va master-shef men uchun juda muhim insonga aylandi — sheflar bilan muloqot menga rivojlanishimda katta yordam berdi. Finalga chiqish haqiqatan ham karyeramga turtki bo‘ldi. Ushbu shoudan keyin hayotim o‘zgardi.Bolaligimdan orzu qilgan "Burgerboss" burger restoranini ochdim. Nega burger? O‘ylaymanki, men bu ishni boshqa ko‘p narsalar kabi yaxshi bilaman va shu bilan birga mehmonlarimga shahardagi eng yaxshi burgerlarni taklif qilmoqchiman. Yaqin rejalarim sevimli mavzum — gruzin taomlari va fyujn bilan bog‘liq. Bilim olish va texnikamni takomillashtirish uchun chet elga borishni istisno qilmayman," — Gaga Vardanidze.

Giorgi Arabuli

"Gastronomik sohani o‘rganish istagi menda ilk bora 15 yoshimda paydo bo‘lgan. Bu sohadagi faoliyatin "Marko Polo" restorani boshlangan, so'ngra "cafe flowers," "Ciskvili" bo‘lgan. 2014-yilda meni Tailandga gruzin restorani ochilishiga taklif qilishdi va u yerda 6 oy ishladim. Tailanddan qaytgach, "Tiflis Palas" mehmonxonasida ishlay boshladim, keyingi ikki yil — "Barbarestan" restoranida su-shef lavozimida ishladim. Hozirda men "Respublika 24" restoranining bosh oshpaziman — Giorgi Arabuli.

Giorgi Chulukhadze

"Men bolaligimdan taom tayyorlash va ularni tatib ko‘rishni yaxshi ko‘rardim va bu menga katta zavq bag‘ishlar edi.Ehtimol, shuning uchun ham oshpazlik kasbini tanlagandirman, garchi 21 yoshimda oshpazlik olamiga kirib kelgan bo‘lsam-da, to‘g‘ri tanlov qildim deb hisoblayman.Men o‘z uslubimga egaman, aynan unga tayangan holda har bir taomni yarataman, asosiy g‘oya — gastronomik stereotiplarga barham berish, bir paytlar kimdir majburlagan sun’iy yaratilgan chegaralarni buzish, bir-biriga mos kelmaydigan mahsulotlarni o'zaro aralashib, ertaknamo va unutilmas ta’m hosil qilish.Men taomlarimda o‘z xarakterimni ko‘rsatishga harakat qilaman va o'ylaymanki, bunday usul o‘zini oqlaydi.Men bir kun kelib bu dunyoda mamlakat va kelajak avlodlar uchun foydali bo‘ladigan so‘zimni aytishni juda xohlayman." — Georgiy Chuluxadze

Giorgi Iosava

Men yuqori yuridik ma’lumotga ega bo‘lishimga qaramay, kasbimni o‘zgartirib, yuragim bilan sevgan ishim — oshpazlik bilan shug‘ullanishga qaror qildim.Shuning uchun avval Tbilisi Politexnika Institutini tamomladim, keyin “Ikarus” kasb-hunar kolleji tomonidan ikki yillik kursni o‘tdim, so‘ngra Vena shahridagi “Tourism College Modol”da amaliyot o‘tdim.Gruziyaga qaytgach, faol ish boshladim va hozirgi kunda mening oshpazlik portfoliomda “Tsiskvili”, “Loft”, “Elburito”, “Marriott Tbilisi”, “Angelato”, “Terrasa” restorani, “Strada”, “Orangery” kabi mashhur nomlar mavjud. Hozirda men “Burger House Tbilisi”ning asoschisi va bosh oshpaziman.Tajriba bilan bo‘lishish maqsadida Gruziya Oshpazlik Akademiyasida yangi boshlovchi oshpazlarga ta’lim beraman.

Irina Eliozishvili

"Mening ismim Irina, restoratorman, mana sakkiz yildirki, ovqatlanish obyektlari uchun taomnoma va konsepsiyalar tuzish bilan shug‘ullanaman, bundan tashqari, har doim gastronomiya olamidagi barcha yangi chorlovlarni qabul qilishga va yangi, foydali loyihalarda ishtirok etishga harakat qilaman. Men uchun pazandachilik va oziq-ovqat mahsulotlari bilan ishlash yoshligimdan barcha yangi narsalarni izlash bilan bog‘liq bo‘lib, bu izlanish va tajribalar jarayonida oshpazlik — bu albatta, bo‘lishi kerak bo‘lgan soha ekanligini angladim.Hayotimning asosiy qismi oshpazlik — bu sizni barcha hissiy tarkibiy qismlar bilan to‘ldiradigan, ko‘p mehr, e’tibor va jasorat talab qiladigan san’at sohasi, siz har doim o‘rganish va kashfiyotlar jarayonida bo'lasiz" — Irina Eliozishvili.

Irka Kelekhsashvili

Men bu kasbda allaqachon ikki yarim yildan beri faoliyat yurityapman. Oltita ish joyini almashtirdim va har birida katta tajriba to‘pladim (bu boshqa sohalarda gap qiziq tuyulishi mumkin, ammo oshpazlikda o‘zgarishlar menga juda ko‘p narsalarni beradi). Men «Lisi Lounge», «Fitcafe» va «Coste» mehmonxonasida ishladim. Hozir esa yangi «PAM klub» pabida bosh oshpazman.

Jozie

Mening ismim Jozi, men bosh oshpazman, yoshim 25 da, lekin men uchun hali hammasi oldinda, bu sohada atigi 7 yil ishladim, noldan boshladim va bosh oshpaz bo‘lish uchun barcha bosqichlardan o‘tdim. Men hali ko‘p narsani o‘rganishim kerak va bu ustida tinimsiz ishlayapman. Men o‘z ishimni juda yaxshi ko‘raman, oshxona mening uyim, bu yerdagi ish mening qulaylik hududim, men vaqt bilan hisoblashmayman, dam olish kunlarim yo‘q, men har doim oshxonada bo‘lishni xohlayman.Har bir daqiqa va soniya faoliyatimning rivojlanish lahzalariga aylanishini istayman, oldinda meni ko‘p yangiliklar kutmoqda, bunga chin dildan ishonaman.

Lali Jabua

oqibat, qo‘llab-quvvatlash va boshqa bebaho qadriyatlar bor edi...Men TDUning filologiya, rus tili va adabiyoti fakultetini tamomlaganman, garchi kasbimdan faqat gapirish va meyl yozish uchun foydalangan bo‘lsam-da. Ancha qiziqarli ishim bor edi, ko‘ngilli bo‘lib ishlash ham yoqardi. Men har doim pazandachilik mahsulotlari va mazali taomlarni yaxshi ko‘rardim, buvim ham, onam ham ularni ajoyib tarzda tayyorlashardi. Mehmonlar tashrif buyurmagan kun yo‘q edi, shuning uchun bizda doim shovqin-suron va taraddudlar bo‘lardi. Men hali ham buvimning retsepti bo‘yicha lobio, onamning retsepti bo‘yicha satsivi tayyorlayman.Bir necha yil oldin do‘stim Facebook’da "Bugun nima yeymiz" sahifasini ochdi va men u yerda faol faoliyatimni boshladim. Har kuni nimadir qaynatardim, dimlardim, pishirardim, o‘rganardim, pazandachilik haqidagi video va filmlarni tomosha qilardim.Mening zaif tomonim — retsept yozishdir. Mendan so‘rashganda, men hech qachon grammdagi miqdorni bilmayman. Men hech qachon bir xil tarzda ovqat pishirmayman, har doimbetakror nimadir tayyorlayman va bu jarayondan zavq olaman. Bundan tashqari, pandemiya davri mening gastronomik tajribalarimga to‘g‘ri keldi. Bularning barchasi meni kichik bir restoranda bosh oshpaz yordamchisi bo‘lib ishlashga olib keldi. Menga bu ish juda yoqadi, u qiziqarli va xilma-xil. Butunlay boshqacha dinamika va tezlik, men bosh oshpazimdan ko‘p narsalarni o‘rganaman va buning uchun unga rahmat. Kelajakda shahar tashqarisida, Tbilisiga yaqin joyda yashab, kichik biznesimni boshlashni o‘ylayapman, ko‘ramiz.Men uchun sevimlisi — gruzin taomlari, bundan tashqari, italyan va fransuz taomlarini ham juda yaxshi ko‘raman. Shuning uchun bugun men sizga juda oddiy italyan taomini taklif qilaman, faqat men rikotta va motsarella o‘rniga nadugi va suluguni ishlatdim. Siz ham albatta tatib ko‘ring. Baqlajon o‘rniga kabachkilardan foydalanishingiz mumkin. Yoqimli ishtaha! - Lali Jabua.

Lasha Nikorashvili

"Men uchun oshxona — o'z-o‘zimni ifoda etish usuli va pazandalik bilan chambarchas bog‘liqlikdir.Oshxona — bu jarayon to‘xtamaydigan joy. Bu hammasi chin haqiqat bo'lgan soha: olim, rassom yoki shunchaki yaxshi oshpaz bo‘lish mumkin. Mening nuqtai nazarin bo'yicha, pazandachilik — bu avvalo yaxshi kayfiyat va o‘z-o‘zini rivojlantirish vositasi.Umuman olganda, o‘z mohiyatiga ko‘ra, oshpazlik — bu bitmas-tuganmas ma’lumot manbai, oshxona esa bir vaqtning o‘zida sport va ijodiy soha bo‘lib, unda iroda, tasavvur va didni uyg‘unlashtirish zarur," — Lasha Nikorashvili, Z10 bosh-oshpazi.

Lasha Ramishvili

Salom, men Lasha Ramishviliman, bosh-oshpaz bo‘lib ishlayman.Huquqshunoslikka o'qiganman va yoshligimdan siyosiy jurnalistika bilan shug‘ullanganman, bir kuni o‘zimga eng yoqadigan ish bilan shug‘ullanish vaqti kelganini angladim. Hammani hayron qoldirib, to‘g‘ri jurnal tahririyatidan kichkina qahvaxonalardan biriga oshpaz bo‘lib ishga kirdim.Shu yerdan oshpazlik sarguzashtlari boshlanadi. Men oshxonaning barcha bosqichlaridan o‘tdim, Gruziyada ham, undan tashqarida ham katta va kichik loyihalarda ishladim.Gruziyaga qaytganimga yarim yilcha bo‘ldi, hozirda ikkita loyihaga rahbarlik qilyapman, restoran bosh oshpazi (Salt) va qutilarni yetkazib berish bo‘yicha startap brend-shefiman (Easy meal).

Lika Esaiashvili

Salom, men Likaman, yoshim 19 da. Boshidanoq, taom tayyorlashni boshlaganimda, bu ko‘proq erkinlikka intilishning ifodasi edi va vaqt o‘tishi bilan bu jarayon hayotimning ajralmas qismiga aylandi. 10 yoshimdan boshlab men taomlar, shirinliklar tayyorladim va hammaga ulashdim, ularning xush kayfiyati men uchun asosiy harakatlantiruvchi kuch bo‘lib, bu menga ko‘proq ishlashga turtki berdi. Men bu ishlarni o‘z kasbimga aylantirishga qaror qilganimda 14 yoshda edim. 17 yoshimda Oshpazlik akademiyasiga o‘qishga kirdim va katta professional oshxonada ishlagan dastlabki yillardanoq o‘zimni eng katta baxt keltirishi mumkin bo‘lgan joyda ekanligimga ishonch hosil qildim. Kelgusida bilim va amaliyotni yaxshilash maqsadida chet elga ketish niyatim bor. - Lika Esaiashvili

Luka Khinkiladze

"Men 13 yoshimgacha Moskvada yashaganman. Gruziyaga kelgach, oshpazlik san’atiga qiziqib qoldim. 16 yoshimga kelib 12 ta joyda ishlab ulgurdim. 18 yoshimda to‘rt yulduzli mehmonxonada bosh-oshpaz bo‘ldim. Mehmonxona sohasidagi eng qimmatli tajribam — bu Radisson mehmonxonasida bosh oshpaz bo‘lib ishlashim bo'ldi. Hozirda men restoranning bosh-oshpaziman va o'z faoliyatimni Yevropada, xususan, Fransiyada davom ettirishni xohlayman."