Men Elenaman. Men betakror deb biladigan shahar maftunkor va serquyosh Batumidan.Orzularga berilmaydigan bolalar yo‘q, men ham bundan mustasno emasman. Aynan 13 yoshimda men oshxonadagi shovqin-suronga juda qiziqqanimni angladim, o‘shanda tengdoshlarim hovlida o‘ynashga ishtiyoqmand edilar.

Ha, oshpazlik san’ati — aynan shu mening orzuim edi, taomlarni ham ta’m jihatidan, ham vizual jihatdan yaxshi o‘zlashtirish va takomillashtirish.

Axir, bilim yaxshi uy bekasi hayotidagi muhim tafsilotlardan biridir. Hatto bu mashg‘ulotimni kasbga aylantirmoqchi ham bo‘ldim, ammo, afsuski, ota-onam menga boshqa kasbni maslahat berishdi. Masalan, stomatologiya, bu mening orzuim emas edi, lekin shunday bo‘ldiki, men biznes-iqtisod yo‘nalishiga topshirdim.

Bugungi kunda men yetarlicha muvaffaqiyatli ITERS raqamli agentligi direktori lavozimida ishlayapman. Ishimni juda yaxshi ko‘raman.Shunga qaramay, har doim pazandachilik blogini yaratishni xohlaganman, ammo o‘z imkoniyatlarimga ishonmagaman. Akam va do‘stlarim meni har doim qo‘llab-quvvatlab, oshpazligimni ommalashtirishim va retseptlarimni ulashishim kerakligiga ishontirishdi.

Haqiqatan ham 2 yil oldin blog ochganman. Bunga shunchalik sho‘ng‘ib ketdimki, ongli ravishda ishdan erta qaytib, mazali taom tayyorlash, suratga tushish va obunachilarimga yangi retseptni ulashish niyatida edim.

Ular naqadar motivatsiyani oshirishi va meni kuch-quvvat bilan to‘ldirishini tasavvur ham qila olmaysiz. Ularning qo‘llab-quvvatlashi va baholashi men uchun eng katta sovg‘a.

Bu noodatiy retsept bilan bo‘lishishga qaror qildim, chunki Ajariyada paxlavani juda yaxshi ko‘rishadi va tez-tez tayyorlashadi. Men ikkita juda mazali shirinlikni birlashtirdim.