Ajika achchiq va xushbo‘y ziravor bo‘lib, uning vatani G‘arbiy Gruziya, xususan, Abxaziya va Samegrelo hisoblanadi. Darvoqe, ajikaning shuhrati bu mintaqalardan ancha ilgarilab ketgandi.

Ajika go‘sht va sabzavotli taomlarga garnir sifatida ishlatiladi, lekin siz shunchaki nonga surtib, uning boy ta’midan bahramand bo‘lishingiz mumkin.

Ajikaning bir necha turi mavjud: qizil, yashil, quruq, pasta, pomidor va boshqalar.
Ajikaning asosiy tarkibiy qismlari achchiq qizil qalampir, sarimsoq va tuzdan iborat. Ta’bga ko‘ra bu massaga shirin (bulg‘or) qalampiri, kungaboqar moyi, har xil o‘tlar, pomidor, sirka, yong‘oq, ziravorlar va hokazolar qo‘shiladi.

Qizil rangli masalliqlardan va quruq ziravorlar bilan tayyorlangan ajika qizil rangda bo‘ladi.

Yashil adjika uchun qalampirning yashil navlari va barra ko‘katlar, masalan, petrushka, kashnich, selderey, sarimsoq va boshqalar kerak. Achchiq qalampir yangi (urug‘siz) va maydalangan quruq holda ishlatiladi.



Ajika yaxshi saqlanishi uchun unga ko‘proq tuz solinadi.
Yong‘oqli adjika juda mashhur, ammo u tez ayniydi, shuning uchun u kichik porsiyalarda tayyorlanadi va darhol dasturxonga tortiladi.

An’anaga ko‘ra, adjikaning masalliqlari hovonchada maydalangan, ammo bugungi kunda zamonaviy texnika (blender, oshxona kombayni) ham qo‘llaniladi.

Shu bilan birga, ba’zi uy bekalari ajikani qadimgi usulda tayyorlashni afzal ko‘rishadi — aytishlaricha, bu yanada mazaliroq.

Ajika pishirish paytida qo‘llarni kuydirib qo‘ymaslik uchun qo‘lqop kiyish shart.