პროფესიით ადვოკატი ვარ. 3 შვილი მყავს. Ჩემთვის დრო ყოველთვის ძვირფასი იყო და 17 წლიდან ვეძებდი გამოსავალს, როგორ შემეთავსებინა დიასახლისობა და კარიერული საქმიანობა.
პანდემიის დროს შექმნილმა დისკომფორტმა გაამძაფრა ჩემი სურვილი საკუთარი სივრცე და დრო მაშინაც შემექმნა, როცა ოჯახის ყველა წევრი #დავრჩითსახლში ))
მარტივად რომ ვთქვა, უბრალოდ მინდოდა კარგად მეგრძნო თავი და არჩევანი გავაკეთე ჯანსაღი ცხოვრების წესი გამხდარიყო ჩემი ყოველდღიურობა, რომელიც პირველ რიგში ფიზიკურ აქტივობასა და სწორ კვებასთანაა დაკავშირებული.
ერთი სული მქონდა ყველას დაეძინა, რომ 1 საათი მაინც მომესწრო იოგას ვარჯიში, მაგრამ ვერასდროს ვიფიქრებდი, რომ საკვებს ამხელა გავლენა ექნებოდა არა მარტო ფიზიკურ, არამედ ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზეც, რომ საკვების გადამუშავებაში დახარჯული ენერგია შემეძლო სხვა უფრო საინტერესო აქტივობებში გამომემეყენებინა, რომ საკვები უჯრედოვან დონეზე ჩემი ნაწილი ხდება, რომ საკვები ცხოვრების ხარისხზე ახდენს გავლენას, რომ საკვებს შეუძლია როგორც აგვავსოს ენერგიით, ისე დაგვცალოს (გააჩნია რას ვჭამთ) და რომ #შენისხარრასაცჭამ.
ჰოდა, დავაფუძნე კაფე “სხივი”, ჩემთვის უძვირფასეს ადამიანთან, მარიამ გოგიტიძესთან ერთად, სადაც იქმნება ამ დედამიწაზე ყველაზე კეთილი, ბუნებრივი, ახალაღმოცენებული, გაღვივებული, თერმულად დაუმუშავებული, ცოცხალი პროდუქტებისგან დამზადებული საავტორო კერძები, მარილის, შაქარის, საფუარის ან სხვა ქიმიური დანამატის გარეშე.
100 %-იანი უმმჭამელი ვარ, 4 საათი მძინავს, თავს ვგრძნობ ზუსტად ისე ენერგიულად, როგორც 17 წლის ასაკში, იცით რას ვგულისმხობ? ის ენთუზიაზმი, მონდომება, მიზანდასახულობა, პროდუქტიულობა და “რამის” კეთების სურვილი ისევ 10 წლის წინანდელი დამიბრუნდა, დამირეგულირდა წონა, მომიწესრიგდა საჭმლის მომნელებელი სისტემა, გადამიკრიალდა სახის კანი, შემიმცირდა თმის ცვენა, აღარ მაქვს ტკივილები მათ შორის პმს და ციკლის პერიოდის. რაც ცოცხალ საკვებზე ვარ, არანაირი ფორმით არ მიმიღია წამალი, გრიპი და გაციება უბრალოდ გაქრა და სხვა იმდენი საინტერესო რამ მოხდა, რომ დიდი ცნობისმოყვარეობით ვაგრძელებ ამ თავგადასავალში მოგზაურობას, რასაც raw food -ერობა ჰქვია.
გასხივოსნდით,
მიყვარხართ
სალომე