ფლავი  არ არის მხოლოდ კერძი, არამედ გასტრონომიული რიტუალია, სადაც მნიშვნელოვანია ყველა მარცვალი, თითოეული არომატი, მომზადების თითოეული ეტაპი. ეს განსაკუთრებით ეხება სადღესასწაულო ვერსიებს, სადაც ტრადიციულ შემადგენლობას განსაკუთრებული ინგრედიენტები ემატება: დახვეწილი ბატკნის ხორცი, ტკბილი ქიშმიში, კარამელის ნავატი.

ყოველივე ეს მოითხოვს გემოვნების ზუსტი ბალანსს და ბრინჯთან მუშაობის განსაკუთრებულ მიდგომას — სწორედ მის ტექსტურაზეა დამოკიდებული კერძზე საბოლოო შთაბეჭდილება. 

ერთ-ერთი ტექნიკა, რომელსაც მე ვიყენებ სადღესასწაულო ფლავის მომზადებაში, არის წყლის ნაწილის ჩანაცვლება ბორჯომის მინერალური ტუტე წყლით. მისი შემადგენლობისა და ბუნებრივი გაზიანობის წყალობით ის გავლენას ახდენს ბრინჯზე სრულიად განსხვავებულად, ვიდრე ჩვეულებრივი წყალი.

ტუტე გარემო ცხადყოფს მარცვლეულის სტრუქტურას: ბრინჯი უფრო ფანტია ხდება, არ ეკვრის ერთმანეთს და ამასთან არ  არის გამომშრალი. თითოეული მარცვალი განცალკევებულია, მაგრამ იდეალურად შთანთქავს ხორცის, სანელებლების გემოს და ჩირის სიტკბოს. დამატებითი ეფექტი — მსუბუქი მინერალური არომატი, რომელსაც ბორჯომი სძენს მთელ კერძს.

იგი მოქმედებს ფარულად, მაგრამ იგრძნობა ბოლოს, ქმნის რა ბალანსის და სიწმინდის შეგრძნებას. გაჯერებული   ცხვრის ხორცის და ნავატის თბილ სიტკბოსთან ერთად, ფლავი იძენს ახალ სიღრმეს — არა დამძიმებულ, არამედ ერთიან და კეთილშობილურ. 

ეს ტექნიკა განსაკუთრებით ღირებულია, როდესაც თქვენ ამზადებთ ფლავს სტუმრებისთვის, სადაც მნიშვნელოვანია არა მხოლოდ გემო, არამედ  ტექსტურა, მირთმევა, თითოეული ინგრედიენტის «წაკითხვადობა». ამ შემთხვევაში, ბორჯომი მუშაობს როგორც მზარეულის დახვეწილი ინსტრუმენტი: ტრადიციული გემოს შეცვლის გარეშე ის ეხმარება მის უფრო ზუსტად, დახვეწილად და ნათლად  გამოვლენაში.